رابطۀ اجتناب تجربی با علایم اختلال خوردن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز

زمینه و هدف: اختلال خوردن سومین اختلال روانی شایع در بین جوانان است. از جمله عواملی که در بروز اختلالات خوردن نقش دارند می­توان اجتناب از تجربه را نام برد. بنابراین مطالعۀ حاضر به­منظور بررسی ارتباط بین اجتناب تجربی و علایم اختلال خوردن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی­شاپور اهواز طراحی گردید. روش بررسی: در پژوهش توصیفی-تحلیلی حاضر تعداد 400 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1393-94 به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند که از این میان 272 نفر دختر و 128 نفر پسر بودند. جهت بررسی ارتباط بین اجتناب تجربی و اختلال خوردن، پرسش­نامۀ پذیرش و عمل AAQ-II  و اختلال خوردن EAT-26 توسط دانشجویان دختر و پسر تکمیل گردید. در نهایت، داده­ها با نرم­افزار SPSS مورد سنجش قرار گرفت. یافته­ها: مطالعۀ حاضر نشان داد بین اجتناب تجربی و علایم اختلال خوردن دانشجویان رابطۀ مثبت معناداری وجود دارد (0001/0P= و 17/0r =)، اما به­صورت مجزا رابطۀ مثبت بین اجتناب تجربی و علایم اختلال خوردن دانشجویان پسر با 044/0P= و 18/0= r و در دانشجویان دختر به­صورت 0001/0P= و 17/0= r به­دست آمد. نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه مشخص نمود که هرچه اجتناب تجربی دانشجویان افزایش می­یابد علایم اختلال خوردن آنان نیز روند صعودی پیدا می­کند؛ به­طوری­که این فرآیند در دانشجویان دختر به­طور مشهودتری نمود پیدا می­کند.